پنجشنبه, ۲۱ آذر ۱۳۹۲، ۱۰:۲۷ ق.ظ
زینت شهر ؛ فقیه نورانی / به بهانه ارتحال آیةالله ارسنجانی
آیةالله ارسنجانی برای نسل ما یعنی یک پیرمرد عصا بدست خمیده ، یک لبخند ملیح در میان چین و چروک چهره ای نورانی ، یعنی همان عکس زیبائی که برای همیشه در قاب چشمان ما جا خوش کرده است ؛
پیر و خمیده از یک عمر مجاهدت و مبارزه و خدمت که هنوز هم می توانست جوان تازه نفس انقلابی را شارژ کند ،
برای درک تلاش های خستگی ناپذیرش نمی خواست که دفتر خاطرات را تورّق کنیم ، وقتی یک فقیه وارسته را با آن کهولت و ناتوانی می دیدیم که برای اقامه نماز جماعت گاهی به دبیرستان ما هم می آید می شد فهمید که در جوانی و میان سالی چه خدماتی را به انقلاب و پدران دیار ما کرده است .
نسل ما تا هر اندازه که خدا به آن عمر دهد در خاطرش هیچگاه این فرزند رسول خدا را فراموش نخواهد کرد ، فرزندان ما هم او را به زبان ستایش خواهند ستود ، این را حضرتِ امیرِ بیان تضمین کرده است که : عمر علماء به عمر دنیا گره خورده و یاد آنها در دل ها باقی است هر چند اجسام نحیف شان در نهانِ خاکِ دنیایِ فانی است (1).
![](http://www.salamfasa.com/images/docs/000009/n00009088-b.jpg)
زندگی خدائی او ، یک ظرف تشنه خدمت بود که به گوشه یک مسجد سیراب نمی شد ، اکثر مساجد شهر فسا در خاطرات خود او را در یاد دارند ، خصوصا اگر مسجدی جماعتی در آن خوانده نمی شد و رونقی نداشت .
نه تنها مساجد شهر که قریه های اطراف نیز از اقامه جماعت با او فیض برده اند .
کسی که زندگی اش را با تلاش و کوشش و سختی گره می زند تا فقیه در دین خدا و معارف اهل بیت شود و بعد از آن سعی بلیغ می کند که علم خود را با عمل و مردم داری و خدمت عجین کند باید هم که مردم دیارش فوج فوج او را بر دستان خود تشییع کنند و هزاران هزار مرد و زن به پاس زحمات و مهربانی هایش ، جسد پاک او را مشایعت کنند .
اگرچه کهولت و کسالت سال های واپسین عمر بابرکتش مانع از حضور در بین مردم و اقامه جماعت و جمعه شده بود اما خدمات خالصانه و بی مزد و منت او به حدی بود که مردم تا سالیان دراز او را در خاطر خود به یاد بسپارند .
خیابان های شهر هنوز راهپیمائی های او در تشییع شهداء و علماء و تظاهرات ضد شیطان را در یاد دارند .
و نباید فراموش کرد ارادتش را به ائمه جمعه بعدی و حمایتش از نظام اسلامی و ولایت فقیه را ، که همین ها بهترین گواه بر صداقت عمل او در مسیر مبارزه با شیاطین و پایداری بر مسیر انقلاب و شهداء است .
افسوس که یک شهر وقتی یتیم می شود که از نعمت فقیه عالم و عامل و خدمت گزار تهی شود و مبتلای به خسارتی جبران ناپذیر گردد (3).
صد آه که دیگر ما نمی توانیم به شرافت همنشینی و مجالست با او به خود ببالیم و افتخار کنیم (4)...
1: نهج البلاغه ، حکمت 147 : الْعُلَمَاءُ بَاقُونَ مَا بَقِیَ الدَّهْرُ أَعْیَانُهُمْ مَفْقُودَةٌ وَ أَمْثَالُهُمْ فِی الْقُلُوبِ مَوْجُودَةٌ
2 : الکافی ج1 ؛ ص91 : عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام، قَالَ: «مَا مِنْ أَحَدٍ یَمُوتُ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَحَبَّ إِلى إِبْلِیسَ مِنْ مَوْتِ فَقِیهٍ»
3 : المحاسن ج1 ص 233: عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ کَانَ عَلِیٌّ ع یَقُول ... َ إِذَا مَاتَ الْعَالِمُ ثُلِمَ فِی الْإِسْلَامِ ثُلْمَةٌ لَا یَسُدُّهَا شَیْءٌ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَة
4 : الکافی ؛ ج1 ؛ ص95 : عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام، قَالَ: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله علیه و آله: مُجَالَسَةُ أَهْلِ الدِّینِ شَرَفُ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ»
پیر و خمیده از یک عمر مجاهدت و مبارزه و خدمت که هنوز هم می توانست جوان تازه نفس انقلابی را شارژ کند ،
برای درک تلاش های خستگی ناپذیرش نمی خواست که دفتر خاطرات را تورّق کنیم ، وقتی یک فقیه وارسته را با آن کهولت و ناتوانی می دیدیم که برای اقامه نماز جماعت گاهی به دبیرستان ما هم می آید می شد فهمید که در جوانی و میان سالی چه خدماتی را به انقلاب و پدران دیار ما کرده است .
نسل ما تا هر اندازه که خدا به آن عمر دهد در خاطرش هیچگاه این فرزند رسول خدا را فراموش نخواهد کرد ، فرزندان ما هم او را به زبان ستایش خواهند ستود ، این را حضرتِ امیرِ بیان تضمین کرده است که : عمر علماء به عمر دنیا گره خورده و یاد آنها در دل ها باقی است هر چند اجسام نحیف شان در نهانِ خاکِ دنیایِ فانی است (1).
![](http://www.salamfasa.com/images/docs/000009/n00009088-b.jpg)
صدای بانگ رحیلش که برخاست وعیدِ داغِ سنگین یک شهر را در جانها دمید، فقط جناب شیطان بود که با رفتن او و بسته شدن دفتر برکات حضورش خشنود شد ، خوب می دانست که یک باب دیگر هدایت هم بسته شده است (2).
نه تنها مساجد شهر که قریه های اطراف نیز از اقامه جماعت با او فیض برده اند .
کسی که زندگی اش را با تلاش و کوشش و سختی گره می زند تا فقیه در دین خدا و معارف اهل بیت شود و بعد از آن سعی بلیغ می کند که علم خود را با عمل و مردم داری و خدمت عجین کند باید هم که مردم دیارش فوج فوج او را بر دستان خود تشییع کنند و هزاران هزار مرد و زن به پاس زحمات و مهربانی هایش ، جسد پاک او را مشایعت کنند .
اگرچه کهولت و کسالت سال های واپسین عمر بابرکتش مانع از حضور در بین مردم و اقامه جماعت و جمعه شده بود اما خدمات خالصانه و بی مزد و منت او به حدی بود که مردم تا سالیان دراز او را در خاطر خود به یاد بسپارند .
خیابان های شهر هنوز راهپیمائی های او در تشییع شهداء و علماء و تظاهرات ضد شیطان را در یاد دارند .
![](http://salamfasa.com/images/docs/000009/009095/images/salamfasa.jpg)
افسوس که یک شهر وقتی یتیم می شود که از نعمت فقیه عالم و عامل و خدمت گزار تهی شود و مبتلای به خسارتی جبران ناپذیر گردد (3).
صد آه که دیگر ما نمی توانیم به شرافت همنشینی و مجالست با او به خود ببالیم و افتخار کنیم (4)...
خدایا همنشین مادرش باد
1: نهج البلاغه ، حکمت 147 : الْعُلَمَاءُ بَاقُونَ مَا بَقِیَ الدَّهْرُ أَعْیَانُهُمْ مَفْقُودَةٌ وَ أَمْثَالُهُمْ فِی الْقُلُوبِ مَوْجُودَةٌ
2 : الکافی ج1 ؛ ص91 : عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام، قَالَ: «مَا مِنْ أَحَدٍ یَمُوتُ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَحَبَّ إِلى إِبْلِیسَ مِنْ مَوْتِ فَقِیهٍ»
3 : المحاسن ج1 ص 233: عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ کَانَ عَلِیٌّ ع یَقُول ... َ إِذَا مَاتَ الْعَالِمُ ثُلِمَ فِی الْإِسْلَامِ ثُلْمَةٌ لَا یَسُدُّهَا شَیْءٌ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَة
4 : الکافی ؛ ج1 ؛ ص95 : عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام، قَالَ: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله علیه و آله: مُجَالَسَةُ أَهْلِ الدِّینِ شَرَفُ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ»