سایت شخصی محمّد ابراهیم باغبان

یکی از شرائط صحت سنت حسنه اعتکاف روزه داری است . یعنی اعتکاف زمانی محقق خواهد شد که شخص در کنار سائر شرایط آن مثل سه روز ماندن در مسجد ، روزه هم داشته باشد . با این حال گرچه معتکف لازم است روزه دار باشد اما لازم نیست که حتما به نیت روزه اعتکاف باشد بلکه می تواند آن را به هر نیت صحیح دیگری بجا آورد .

اما مراجع عظیم الشأن تقلید فتوا داده اند مادامی که انسان روزه قضای ماه رمضان بر عهده دارد نمی تواند روزه مستحبی بگیرید و اگر بخواهد در ایام خاصی مثل ماه رجب یا اعتکاف از فیض روزه داری یا اعتکاف محروم نماند باید روزه قضای خود را بجا آورد و آن را نیت کند . بنابر این شخصی که روزه قضاء دارد باید حتما در اعتکاف آن را نیت کند .

حال اگر بخاطر ندانستن این مسأله روزه مستحبی را نیت کرد چنانچه تا قبل از اذان ظهر متوجه شد روزه مستحبی او باطل است و می تواند روزه قضاء را نیت کند و اعتکاف وی صحیح است . اما اگر بعد از اذان ظهر متوجه این حکم شد روزه او باطل است و چون نمی تواند نیت روزه قضاء کند به تبع آن اعتکاف وی از آن روز دچار اشکال می شود . البته چنانچه بعد از مغرب بفهمد که با داشتن روزه قضاء نمی توان روزه مستحبی گرفت برخی از مراجع روزه آن روز وی را صحیح دانسته که در این مسأله هر کس به نظر مرجع تقلید خود باید رجوع کند .

توصیه می شود که اگر معتکف به هر  علتی مثل ندانستن این مسأله یا رعایت نکردن سائر شروط ، اعتکافش باطل شد تا انتهای سه روز از محل اعتکاف خارج نشده و از فضای معنوی و برنامه های آن استفاده کند گرچه دیگر معتکف محسوب نمی شود .

برخی از احکام مبتلابه اعتکاف را از اینجا می توانید مشاهده کنید