معلمان همیشه زنده ؛ در رثای حاج علی اصغر امیدی+عکس
شاید از لابلای برگ های کتاب های پربهاء ، که در سال های قبل و بعد انقلاب از او خریده ایم
از امامتِ جماعتِ ظهرهای مدرسه ها ؛ از درس های زندگی لابلای جماعت همکلاسی ها که از او یاد گرفته ایم
شاید از نکات نغز بیش از چهل سال معلمی پر افتخار ؛ از مشت های گره کرده ِروزهای گرم انقلاب که از او به یاد سپرده ایم
از خطابه های دلنشین او در مساجد ، در هیئات گوشه گوشة شهر که در کنج خانه ها آن سال ها به پا کرده ایم
شاید از تفسیر زیبای او از آیاتِ قرآنِ راهنما و بیان نکته ها و ناگفته ها از دلِ روایاتِ راه گشا یادش را به دل سپرده ایم
شاید از سال ها اقامه جماعت در مسجد روستای بانیان ؛ که بی هیچ وسیله اما به هر طریق برای روشنائی خانه خدا پا در تاریکی شبِ جاده روستا می گذاشت
یا شاید از متانت و ادبش او را به دست خاطره ها سپرده ایم...
اما مهم نیست که حاج امیدی را به کدام خاطره یادش را در دل زنده نگه داشته ایم ؛ مهم این که حالا که با کوله باری محکم و دلی سرشار از امید میهمان سفره خدایش شده ، سال های سال یاد او در دل ها زنده است و نام او بر زبان ها جاری
مهم نیست کدام کلاس درس او را به یاد داریم مهم این که تمام عمرمان را با درس های او زندگی خواهیم کرد
مهم نیست او را در دل کدام صفحه از کدام کتاب به یاد داریم ؛ مهم این که او هزاران هزار کتاب را به دست تشنگان معرفت سپرده است .
مهم نیست تفسیر کدام آیه را از او به گوش جان زندگی سپرده ایم ، مهم این که هزاران آیه و هزاران نکته از روایات را گفته و معلم زندگی هزاران نفر شده است
مهم اینکه بهترین معلم راه و رسم معلمی بود و مهم تر اینکه حاج امیدی ها همیشه زنده اند