سایت شخصی محمّد ابراهیم باغبان

تنها در آن سیزده سال ابتدائی به شما اجازه زندگی در شهر جدتان را دادند . بعد از آن سیزده سال مدینه ، تا بیست و هشت سالگی شما را به بهترین شهر عراق برده اما در منطقه نظامی محصورتان کردند . همین سال بیست و هشتم بود که کینه کهنه و ترس عمیق شان از محبوبیت خاندان شما اجازه ادامه زندگی را به شما نداد و در سامرا از ارثیه شهادت به شما نوشاندند .
اصلا اجداد شما را یکی به مصطفی و دیگری به مجتبی و مرتضی ؛ یکی به رضا و دیگری را به تقی و نقی لقب دادند اما شما و پدرتان را به عسکری ؛ خواستند با صدای در گلو خفه شده فریاد بزنند که تمام عمرتان را در زندانی نظامی زندگی که نه ؛ اما زندگانی را گذرانده اید .
با وجود این فرصت کم در این دنیای دون ، حتی اجازه کمترین ملاقات با دوستان خود را نداشتید . روزهای دوشنبه برای دوستان شما شده بود روز تماشا ، روز حیرت و روز زیارت ؛ همان دوشنبه یوم النوبه ای که باید به مرکز حکومت شهر سامرا می رفتید و اعلام حضور می کردید که نکند به دور از چشم ناپاک غاصبان خلافت به جائی رفته باشید . عاشقان فوج فوج در مسیر راه شما سبز می شدند که از تنها فرصت زیارت شما خوشه برچینند . فرموده بودید که نه سلامم کنید و نه اشاره ای که بر جان شیعیانم بیمناکم . چه امام مهربانی ؛ چه امام مظلومی .

در همین روزها که دغدغه نان ؛ شب و روزمان شده و بی خیال جان همه شده ایم و هر مظلومی که تکه تکه شود آنرا حواله دنیای «به ما چه اش» می کنیم

.

همین روزها که اگر نانی دست کارگر دکه ها را نمی گیرد اما کسی جانشان را نمی گیرد

که هستند شیعیان مظلومی که در روی همین کره خاکی اگر صبح برای تکه نانی یا رکعت نمازی به شهر می روند دغدغه نان ندارد ؛ که دغدغه جانی دارند که نمی دانند کدام انتحاری آنرا از آنان خواهد گرفت

.

در همین جمعه ها انتحاری داعش ، در میان صف جمعه خوان های مسجد صاحب الزمان افغانستان جان چهل تن از سادات موسوی را گرفت

.

و داعش عربستانی جان پنجاه بچه شیعه یمنی را نقل و نبات میان زمین و آسمان کرد

.

و تو چه می دانی از دل او

که چه ها دیده است از همان خبرهائی که شاید اندکی از آن را ما فقط شنیده ایم

در میان این دنیای آشفته ها

در میان این طغیان شهوت ها

و این افسارگسیختگی دنیاپرستی ها

در میان تفاخر به اتم ها و کلاهک ها

و این شیرینی نسل کشی ها و کودک کشی ها

در میان این قوانین جنگلی ها

این ظلم ها ؛ این زور ها و این تحریم ها

حتی میانه این گرانی ها

این رکودها و این قیمت های سر به فلک کشیده ها

در میان این گران شدن اَرزها و طلاها و بی ارزش شدن عِرضْ ها و آبروها

به همه دل بسته ایم ؛ دلی پر از امید

حتی به امریکائی ها ؛ به عاقل شدن ترامپ ، به برگشت دوباره امریکا به برجام

تلاش تمام انبیاء و ائمه در قرون متمادی زمانی به ثمر نشسته و سرانجامش خواهد رسید که دو نهایت محقق شود . نهایت ایمان و نهایت کفر . این دو نهایت مقدمه شروع انتهای رسالت انبیاء و اولیاء است . باید که ظالمان و کافرانی باشند تا دنیا را پر از ظلم و جور کرده و مومنانی نیز به سیصدو سیزده برسند تا در نهایت ایمان و اعتقاد ، با پایداری تا پای جان خویش و خویشان خویش ، یاور حقیقی امام شان بشوند . یعنی رسیدن جمعی از مردمان به نهایت ایمان و کفر مقدمه ظهور می شود.

میرزای قمی نویسنده کتاب «قوانین الاصول» می‌گوید:

من با علامه بحر‌العلوم با هم در درس استاد وحید بهبهانی شرکت می‌کردیم و در مباحثاتی که من با ایشان داشتم اغلب من تقریر کرده و درس را توضیح می‌دادم تا اینکه من به ایران آمدم و سید بحر‌العلوم در نجف ماند.

بعدها وقتی شهرت علمی سید‌بحرالعلوم به من رسید تعجب می‌کردم که این نباید تا این حد از حیث علمی قوی شده باشد تا اینکه من برای زیارت عتبات عالیات وارد نجف اشرف شده و سید را ملاقات کردم، با اینکه میرزای قمی، خود از بزرگان به شمار می‌رفت، می‌گوید: من دیدم سید ‌بحر‌العلوم همانند دریای مواج و عمیقی از دانش‌هاست سپس از او پرسیدم: ما در یک درجه‌ای از علم بودیم لذا شما در این حد نبودی و چطور شد که به این معارف دست یافتی؟ سید رو به من کرد و گفت: میرزا این از اسرار است اما من آن را به تو می‌گویم به شرطی که تا زنده هستم به کسی نگویی!

علامه بحر‌العلوم ادامه داد: چگونه این طور نباشم در حالی که آقایم حجت‌بن ‌الحسن(ع) شبی مرا در مسجد کوفه به سینه مبارک خود چسباند!

پاپستیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

سید مهدی بحرالعلوم از علمای نادر شیعه به حساب می آید و خواندن اندکی از او لازم است

در صورت تمایل برای دانستن بیشتر از این عالم بزرگوار دیدن این مصاحبه هم بد نیست

// وَ الَّذِی بَعَثَهُ بِالْحَقَّ لَتُبَلْبَلُنَ بَلْبَلَةً وَ لَتُغَرْبَلُنَ غَرْبَلَةً وَ لَتُسَاطُنَّ سَوْطَ الْقِدْرِ حَتَّى یَعُودَ أَسْفَلُکُمْ أَعْلَاکُمْ وَ أَعْلَاکُمْ أَسْفَلَکُمْ وَ لَیَسْبِقَنَّ سَابِقُونَ کَانُوا قَصَّرُوا وَ لَیُقَصِّرَنَّ سَبَّاقُونَ کَانُوا سَبَقُوا

سوگند به خدایى که پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم را به حق مبعوث کرد ، سخت آزمایش می شوید ، چون دانه اى که در غربال ریزند ، یا غذایى که در دیگ گذارند ! به هم خواهید ریخت، زیر و رو خواهید شد ، تا آن که پایین به بالا، و بالا به پایین رود، آنان که سابقه اى در اسلام داشتند ، و تاکنون منزوى بودند ، بر سر کار مى آیند ، و آنها که به ناحق ، پیشى گرفتند ، عقب زده خواهند شد .//(۱)

سلام

خیلی سخت انتخاب خواهند کرد ، شاید ما که سال ها از عمرمان ادعای این را داریم که می خواهیم برای حضرت ولی عصر سربازی کنیم و در رکاب ایشان شهید شویم و برای این ادعای خود شاید در این عمر دراز دست و پائی هم بزنیم وقتی که پرده های حقائق کنار رفت ببینیم که این ادعا ، فقط ادعا مانده است و آنقدر سخت انتخاب کرده اند که ذره ای نتوانستیم آن را به عمل نزدیک کنیم...

گرم نه پیر مغان در به روی بگشاید

کدام در بزنم ، چاره از کجا جویم

(۱)خطبه ۱۶ نهج البلاغه

السَّلامُ عَلَیکَ یا بَقِیَّةَالله

آنچه که بیشتر به ذهن ما آشنا می آید و آنرا بیشتر شنیده ایم این است که با حاصل شدن فرج و گشایش در امر ظهور حضرت صاحب و با قیام و حکومت عادلانه و جهانی حضرت همه امور سر و سامان پیدا می کند و گشایش و فرج و برکت و خیر در همه جا سرازیر میشود در حالی که همه اش این نیست بلکه حتی در خود امر انتظار هم برکات و فرج و گشایش وجود دارد ،

این روایت زیبا از امام رئوف را ببینید که می فرمایند :

«عَن مُحَمَّدِ بنِ الفُضَیل عَنْ أبی الحَسَن الرِّضا ع قال سَأَلتُهُ عَن شَیءٍ فی الفَرَجِ، فقال: أَ وَ

لَیْسَ تَعلَمُ أَنَّ انتظارَ الفرجِ مِن الفرجِ- إنَّ الله یُقُولُ: «فَانْتَظِرُوا إِنِّی مَعَکُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِینَ»

از محمد بن فضیل و ایشان هم از أباالحسن امام رضا (ع)نقل می کند که از ایشان در مورد امری از فرج سوال کردم حضرت گفت آیا نمی دانی که همانا انتظار فرج هم از فرج و گشایش در امور است؟

همانا خداوند در قرآن می فرماید: پس منتظر باشید ، همانا من هم همراه شما از منتظرین هستم...»

علاوه بر اینکه خداوند با ظهور حضرت خیلی از برکاتی که زمین آنرا به خود ندیده است بر مردم و مؤمنین نازل می فرماید و در همه امور گشایش و فراخ قرار می دهد بلکه نفس انتظار هم برای شخص منتظر برکات فراوانی به همراه دارد و باعث برطرف شدن خیلی از مشکلات اخروی و دنیوی او خواهد شد و در تربیت دینی و معنوی خیلی مؤثر می تواند باشد و خود امید داشتن و دچار یأس نشدن چقدر اثرات روانی مناسبی به همراه دارد.

چقدر زیباست : اگر شما درانتظار برطرف شدن مشکلات به دست مصلح جهانی باشید همین انتظار مصلح هم خودش مشکلات و موانعی را برطرف می کند چه رسد به زمانی که حکومت جهانی مصلح برقرار شود و آنوقت دیگر چگونه خواهد بود؟؟!!

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

سخنانی زیبا از نائب امام زمان :

در قضیه ى ولادت آن بزرگوار و اعتقادى که به این حقیقت است، اگر انسان در دو ناحیه و در دو جهت جستجو کند، آثار عظیمى را مشاهده مى کند:

انتظاری سنگین ، صبری جزیل و تحمّلی بس بزرگ

واقعا سخت است و برای ما مردمان کوچک بسی سنگین ، در ماندۀ از درکیم چه رسد به چند صباحی از تحمّل آن

آنهم نه یکی دو سال و نه به اندازه عمر یکی دو نسل از شیعیان ، بلکه هزار و اندی سال و قدر گذر عمر نسل های متعدّدی از دلبستگان به ظهور

و ای کاش که فقط به انتظار نشستن بود و تماشای جفاها و ظلم ها و قتل عام های محبّین در کار نبود

گردن زدن های دسته جمعی ، بی خانمانی و تحقیر به جرم حبّ به اهل بیت و انتظار منتقم ؛ نه یک سال و دو سال ، به اندازه عمر شیعه

و بدتر از همه مشاهدۀ این همه کم لطفی و معصیت از جانب دوستداران و مدعیان انتظار

بیش از ده قرن انتظار تا که سیصد و سیزده یار اهل بدرتان تکمیل شود و ما هم آمادگی پذیرش و یاری شما را پیدا کنیم ، چقدر زشت است که تا بحال ما با شما دوست و یار نشده ایم و آماده جان دادن به رکابتان نیستیم

درست است که خود شما اهل بیت گفته اید که شیعیان ما از ما صبرشان سختتر است ، چونکه آنها بر چیزی که وقتش را نمی دانند صبر می کنند و ما بر آنچه که مهلتش را می دانیم اما :

هر کدام از شیعیان به اندازه عمر چند ساله خود صبر کرده است و به انتظار نشسته است -اگر نشسته باشد- اما شما به اندازه عمر تمام شیعه ؛

و اینکه تا کی هم باشد جز شما کسی واقف به این امر نیست

امید است که صبر شما سختتر و تلختر نشود به گناه ما

اللهم عجّل لولیک الفرج