یکی از برهه های زندگی علامه شهید مرتضی مطهری (ره) که بحث های فراوان و مختلفی در مورد آن شده است جریان حسینیه ارشاد می باشد .
مکانی که پس از هجرت استاد شهید از قم به تهران محل فعالیت های فرهنگی ایشان و جذب جوانان به سوی معارف دینی شد و بعد ها با آمدن مرحوم دکتر علی شریعتی وارد مرحله تازه ای شد و همین امر هم در نهایت باعث جدائی استاد شهید از محلی که خود راه اندازیش کرد و مسئولیت آن را به عهده داشت شد .
قضاوت ها و نقل قول های متفاوتی در این مورد به عمل آمده که یکی از کسانی که در خاطرات خود اشاره خوبی به این مطلب کرده است علامه محقق ، مرحوم علی دوانی می باشد ( اینجا ) . ایشان یکی از نزدیکان استاد شهید می باشد و خودش هم سابقه سخنرانی و همکاری با حسینیه ارشاد را داشته است تا جائی که بعد از طرد شدن استاد شهید از حسینیه ، مسئولین وقت درصدد جایگزین کردن ایشان به جای استاد شهید در حسینیه بوده اند که خود علامه دوانی این امر را نپسندیدند . آنچه که در ادامه می آید گوشه ای از روایت علامه دوانی از قضایای حسینیه ارشاد می باشد که آنرا در کتاب خاطرات من از استاد شهید مطهری نقل کرده اند :
مشخص کردن کالاهای اسرائیلی و صهیونیستی که یا وابستگی کامل به آنها داشته و یا اینکه سهام و سود عمده آن در جیب صهیونیست ها و اسرائیلی ها برود از جمله موضوعاتی است که در این چندین ساله اخیر در کش و قوس تأیید و رد قرار گرفته است .
مسئله ای که نه تنها حس دوستی مردم ایران با فلسطینی ها و دشمنی با اسرائیل را با خود درگیر کرده بلکه در سایر کشورهای مسلمان عرب و غیر عرب و یا بعضا غیر مسلمان های ضد صهیونیسم نیز این مسئله بر سر زبان ها افتاده است .
آنچه که قطعی است این است که هنوز این مسئله به صورت رسمی و قطعی از طرف مراجع ذی صلاح و معتبر تأیید نشده است.
در خاطر دارم که چند سال پیش از آیةالله