سایت شخصی محمّد ابراهیم باغبان

دور از تصور ما بود که پیرزنی که تازه بالا و پائین زندگی ، گرد پیری را به صورتش نشانده بتواند به این زیبائی یک موکب همه چیز تمام را مدیریت کند . اگر شوهرش خانه نبود یا شوهری نداشت اما بدون پسر جوانش هم که گوشه ای تماشا می کرد می توانست مثل یک مرد از ما پذیرائی کند .

عصر اربعین بود . به سختی از پس ساعت ها پیاده روی ِروز آخر ،

شاید از لابلای برگ های کتاب های پربهاء ، که در سال های قبل و بعد انقلاب از او خریده ایم

از امامتِ جماعتِ ظهرهای مدرسه ها ؛ از درس های زندگی لابلای جماعت همکلاسی ها که از او یاد گرفته ایم

شاید از نکات نغز بیش از چهل سال معلمی پر افتخار ؛ از مشت های