سایت شخصی محمّد ابراهیم باغبان

نُه دی ، مُهر "وفات یافت" بر پیشانی مولود نامشروعی است که از ماه ها پیش از تولدش در بیست و دوم خرداد هشتاد و هشت ، نطفه اش منقعد شده بود . این مولود نامشروع گرچه حیات کوتاه شومی را پشت سر گذاشت اما نهان همه را رو کرد . چهره واقعی مردم را ؛ چهره خواص مردود و مقبول را و صد البته که برای چندمین بار نهان خباثت آلود دنیای مستکبر را . فتنه هشتاد و هشت تجربه گرانبهائی را پیش روی تاریخ ملت ها قرار داد . نباید به سادگی از کنارش رد شد . گرچه گفتی های بسیاری بیان شده اما دو نکته را دوباره مرور می کنیم :

1-فتنه صحنه گردان های متفاوتی داشت . مثلا برخی ها گول خورده بودند . فتنه گر نبودند ولی می خواستند از این فضای آلوده برای خود ماهی بگیرند . همان نان به نرخ روزخورها . دنیا هست و حب گیرایش . اسیر بودند و گفتند شاید خبری شد و مبادا از قافله انقلاب جدید عقب بمانیم . اما بعد از نُه دی خود را قایم کردند تا آب ها از آسیاب بیفتد . گرچه بعدها فهمیدند مجبورند با جان کندنی مُهر ننگ را از پیشانی خود پاک کنند . باشد که درسی شود برای دیگران که نفاق و محافظه کاری اولش خوب است اما آخرش کار دستتان خواهد داد .

2-برخی نجابت و سکوت و صبر مردم را بد معنا می کنند . یک وقتی رأی بیست میلیونی به رئیس دوم دولت اصلاحات را نه به رهبری و نظام تفسیر کردند اما مردم در انتخابات ریاست جمهوری هشتاد و چهار جواب شان را دادند و رأی خود را تفسیر کردند . فضای غبارآلود هشتاد و هشت هم برخی را به ترس یا توهم انداخت . فتنه گران با شبهات خبیثانه خود ذهن عده ای را مشوب کرده و اعتراض آنان را به غلط خواست همه مردم برای تغییرات گسترده معنا کردند . اما در نُه دی هشتاد و هشت جواب خود را گرفتند که این مردم با هر سلیقه و فکر و انتقاداتی ، دین و نظام و رهبرشان را حمایت می کنند ؛ گرچه همیشه با سکوت و صبر و نجابت از کنار هیاهوی شما رد می شوند . نُه دی جناحی نبود ، همه بودند ؛ همه مردم الا فتنه گران .