سایت شخصی محمّد ابراهیم باغبان

تجربه سه ساله دولت تدبیر و امید در مواجهه با رخدادهائی که با اعتبار و جایگاه مردمی این دولت گره خورده نشان می دهد که در برخورد با مسئله حقوق های نجومی نیز از "شیوه ماست مالیسم" استفاده خواهد کرد . فی الواقع اعتدالیون زمانی از این شیوه به عنوان تزریق مسکن برای حفظ محبوبیت موجود و اقناع افکار عمومی بهره می برند که جایگاه متزلزل خود را در سراشیبی سقوط محبوبیت مشاهده کنند .

"ماست مالیسم اعتدالی" ساختار پیچیده ای ندارد . پس از آنکه مسئله ای افکار عمومی را به خود معطوف داشت رئیس جمهور با نگارش نامه ای به معاون اول و انعکاس فوری و گسترده آن در رسانه ملی و سائر رسانه ها اذهان را به برخورد حتمی و مطمئن متوجه کرده و با چند اقدام دم دستی در روزهای آتی منتظر می نشینند تا داغ این خبر در تنور رسانه ها به خنکا گرائیده و خبر حادثه احتمالی بعدی در صدر رسانه ها جایگزین آن شود . گاهی هم ممکن است خبر احتمالی روزهای بعد یک بیراهه ساختگی باشد تا افکار عمومی از مسیر مطالبه رخداد قبل به این بیراهه هدایت شود .

البته این شیوه با دو معارض جدی روبرو است . اول اینکه در این سه سال طی شده استفاده چندباره از شیوه ماست مالیسم ، آن را نخ نمای عام و خاص کرده است  . دوم اینکه هوشیاری و تکرار رسانه های مطالبه گر علاوه بر اینکه خیال نچندان آسوده دولت تدبیر و امید را مشوش کرده اذهان عمومی را نیز از مسیر بیراهه اخبار منحرف کننده برگردانده و آن را در انتظار اقدام عملی دولت به وعده های اعلام شده رئیس جمهور نشانده است .

در عین حال یک تهدید موجود چونان خوره به جان وعده های آقای روحانی افتاده و آنرا از درون توخالی می کند . این تهدید بخش قابل توجه بدنه مدیریتی دولت تدبیر و امید است که برگرفته از مدیران مرفه نشین بوده و نه تنها پدیده زشت حقوق های نجومی را یک تهدید تلقی نمی کند بلکه آن را طبیعت استفاده از مدیران ژنرال و متمول دانسته و یا احیانا با چشم فرصت به این انحراف بزرگ می نگرد .