سایت شخصی محمّد ابراهیم باغبان

شهید مظلوم چه زیبا سروده است : شهدا شمع محفل بشریتند ؛

برای ظلمت نشستگان نعمتی فزون تر از تکه نوری چون شمع نیست که خود را برای روشنائی دیگران می سوزاند تا راه را پیش روی شان نمایان کند و مانع به زمین افتادن شان شود ،

تا نشان دهد که در مقابل دوستی ایستاده اند تا دستگیرشان شود یا دشمنی که زمین گیرشان کند ،

شمع سوزان زندگی پر از نور شهید ، به قدرِ وسعت نوری که با حیاتش برایمان به ارمغان می آورد ، مماتش نیز برای آنکه چراغ راه بخواهد درس آموز است ، همان نور سپیدی که یادگارها و نوشته های به جامانده از شهدا نیز چیزی از آن کم ندارد ،

چه شمع زیبائی ؛ وقتی هم که خاموش شده نور دارد ، نه یک نور ساده که نوری راه بر...

وصایای بجامانده از شهدا هر کدام یادگارهای ماندگاری است که هر شهید به قدر درک و فهم و برداشت خودش از زندگی و عقائد و مسائل پیرامون ، آن را نگاشته است . وصایائی که هر کدام نمایانگر میزان معنویت و توجه و عمق نظر هر شهید می باشد .

از جمله وصایای زیبا و معروف ، جمله ای است که به شهید بزرگوار ، حمید باکری منتسب شده که فرمونده اند :

« دعا کنید که خداوند شهادت را نصیب شما کند، در غیر این صورت زمانی فرا می‌رسد که جنگ تمام می‌شود و رزمندگان امروز سه دسته می‌شوند:

یک: دسته‌ای که به مخالفت با گذشته خود برمی‌خیزند و از گذشته خود پشیمان می‌شوند.

دو: دسته‌ای که راه بی‌تفاوتی را بر می‌گزینند و در زندگی مادی غرق می‌شوند.

سوم: دسته‌ای که به گذشته خود وفادار می‌مانند و احساس مسئولیت می‌کنند که از شدت مصایب و غصه‌ها دق خواهند کرد.

پس از خداوند بخواهید با رسیدن به شهادت از عواقب زندگی پس از جنگ در امان بمانید، چون عاقبت دو دسته اول ختم به خیر نخواهد شد و جزو دسته سوم ماندن هم بسیار سخت و دشوار خواهد بود . » (1)

قطعا بوجود آمدن انسان هائی که جزو هر سه دسته باشند مسئله بعیدی که نیست هیچ ، حتی همگان کم و بیش مصادیق این گونه انسان ها را مشاهده و مطالعه کرده اند که انقلاب و انقلابی ها در گذر زمان دچار چه تغییر و تحولاتی شده اند اما اینکه دسته سومی که دغدغه مند آرمان های اسلام و انقلاب هستند نتوانند ثمرات زحمات و خون دل خوردن های خود را ببینند با پیشرفت های هر روزه این انقلاب قطعا مطابقت ندارد .

در دیداری که جمعی از خانواده های شهدا و ایثارگران با مقام معظم رهبری داشته اند وقتی که فرزند شهیدی این وصیت نامه را در محضر معظم له قرائت می کنند ایشان می فرمایند :

« من یک نکته‌ى دیگر را هم اضافه کنم بر آنچه که عزیزان ما در اینجا بیان کردند. گفتند: «آن کسانى که در دوران جهاد مقدس و دفاع مقدس، در جبهه‌هاى جنوب و غرب رفتند وارد میدانها شدند و جان خود را کف دست گرفتند، به سه دسته تقسیم میشوند: بعضى‌ها از گذشته‌شان پشیمان میشوند، بعضى‌ها بى‌تفاوت میمانند، بعضى‌ها پایبند میمانند. آنهائى که پایبند میمانند، باید از غصه دق کنند». این جمله‌ى اخیر را من قبول ندارم. آنهائى که پایبند میمانند، شاهد به ثمرنشستن این نهال و تناورشدن این درخت خواهند بود. اینجور نیست که با روى گرداندن کسانى، این حرکت عظیم، این بناى معْظم و شامخ تکان بخورد. با برگشتن یک عده‌اى از این قافله‌ى عظیم، هرگز این قافله از راه باز نمی ماند؛ «من یرتدّ منکم عن دینه فسوف یأتى الله بقوم یحبّهم و یحبّونه»؛(2) این را خداى متعال در قرآن فرموده است به مسلمانان صدر اسلام، به آن کسانى که در رکاب پیغمبر جهاد کردند و جنگیدند و جان خودشان را فدا کردند؛ قرآن در واقع همین حقیقت را براى آنها بیان میکند.
 دلها را باید نگه داشت. بعضى از دلها میلرزند، میلغزند، نمیتوانند خودشان را بر آن لبه‌ى مرتفع نگه دارند و حرکت را ادامه دهند؛ لذا سقوط میکنند. قرآن از اینها تعبیر کرده است به: «من یرتدّ منکم عن دینه». ارتداد، به طور مطلق همه جا به معناى برگشتن از دین نیست؛ پشت کردن به دین نیست؛ معنایش این است که از آن راهى که در گذشته میرفت، برمیگردد. بله، یک عده‌اى در انقلاب ما هم بوده‌اند، در صدر اسلام هم بودند؛ راهى را که در کنار پیغمبر حرکت میکردند، ادامه ندادند؛ اما آیا راه متوقف ماند؟ آیا راه متوقف میمانَد؟ آیا قافله در جاى خود مى‌ایستد؟ قافله حرکت میکند: «فسوف یأتى الله بقوم یحبّهم و یحبّونه»؛ رویشهائى به وجود خواهد آمد. یکى از این رویشها، خود شما جوانها هستید. شما که دوران جنگ را ندیدید، شما که امام را ندیدید، شما که در عرصه‌هاى جنگ نبودید؛ اما امروز سرتاسر کشور اسلامى و انقلابى ما از روحیه‌ى ایستادگى و ثبات و افتخار و احساس عزت، لبریز است. » (3)

1: در فضای مجازی هر چه جستجو شد در جای معتبری بیان نشده بود که این وصیت نامه متعلق به ایشان باشد و فقط دهان به دهان نقل شده است .

2: مائده 54

3: بیانات در دیدار خانواده‌هاى شهدا و ایثارگران استان خراسان شمالى 22/7/91